dinsdag 2 juni 2015

Lifestyle: Waar het volgens mij misloopt bij de lerarenopleiding

De media zijn al een heel poosje niet te spreken over de lerarenopleiding. Nu ja, de lerarenopleiding... Ze hebben het vooral gemunt op de studenten.
Ik heb er bijna mijn eerste jaar als leerkracht opzitten in het secundaire onderwijs. En het studentenleven zit dus nog vers in het geheugen.
En omdat -na al de persaandacht- mijn haren stilaan recht kwamen te staan, vertel ik jullie graag de kant van mijn verhaal: 

Het verhaal van de lerarenstudent. 


Foto: Belga


Het grote probleem, het allergrootste probleem van de lerarenopleiding is de onrealistische kijk die de opleiding heeft op de praktijk. En vooral hoe die onrealistische kijk terugkomt in de evaluaties die we tijdens de stage moeten doorlopen.
De docenten aan de lerarenopleiding hebben meestal helemaal geen ervaring uit de praktijk. Heel vaak hebben ze een master behaald, waarna ze dan toch niet de job van hun dromen konden vinden. Ze hebben geen idee hoe het is om voor een klas te staan. Ze hebben geen idee hoe het is om een leerling al huilend of al schreeuwend in je klas te hebben, laat staan hoe je er mee moet omgaan.
De docenten brengen ons echter heel wat vakkennis bij: dat gaat van de recente geschiedenis van de Europese Unie tot asbest in strijkijzers. Bij dat laatste ga ik van de veronderstelling uit dat de cursus hopeloos verouderd was.
Ik vrees echter dat die cursus momenteel nog door heel wat studenten wordt ingestudeerd.
Is dit dan de toekomst van onze leraren? 


Het tweede probleem is er eentje waarbij ik zelf heel goed de gevolgen heb kunnen voelen. Dit probleem is er -gelukkig- niet in alle lerarenopleidingen.
Tijdens mijn stage werd ik enorm vaak de grond ingeboord door docenten. Ik kreeg helemaal geen feedback te horen, alleen maar dat 'het leraar zijn' niet voor mij was weggelegd. En dat is nog erg zacht uitgedrukt.
Nu moet je weten dat ik enorm graag en met heel veel plezier voor de klas sta.
Mijn evaluaties waren allemaal meer dan in orde. Iedereen was lovend. De leerlingen en de leerkrachten waren dol op mij. Tot de docent langskwam en zei dat ik nooit een goede leerkracht zou zijn. Waarom? Dat heb ik 100 keer gevraagd. Misschien zelfs meer. Ik heb nooit een antwoord gehad. De lerarenopleiding was voor mij een enorme deuk in mijn zelfvertrouwen. Studententijd, de mooiste tijd van je leven? Niet voor mij.
En ik was niet alleen.

Het derde probleem: het verschil tussen al de lerarenopleidingen.
Mijn zelfvertrouwen was bijna nergens meer terug te vinden op het einde van de lerarenopleiding. Ik was ziek en voelde me niet goed in mijn vel. Ik besloot om te veranderen van school. En dan kwam ik tot de, toch wel vreemde, conclusie dat er enorm veel verschil zit bij de lerarenopleidingen in België. De eerste school die ik bezocht zei me al heel snel dat mijn slaagkansen erg laag zouden zijn. Ik kwam namelijk van een school die een niet zo hoog niveau had. Uiteindelijk vond ik een plekje op meer dan 2 uur treinen van mijn deur.
Het was een zwaar jaar, maar de docenten hadden praktijkervaring en gaven me feedback.
Hierdoor ben ik met glans kunnen afstuderen als leerkracht. Eindelijk. 



Foto: Klasse
Het vierde probleem: het probleem is niet op te lossen met een toelatingsproef
Beste politici, het probleem van het onderwijs is niet op te lossen door een toelatingsproef in te lassen als de cursussen en de visies in de opleiding hopeloos verouderd zijn. Het is niet op te lossen op die manier omdat de verschillen in de opleidingen te groot zijn.
Misschien is het een goed idee om eens een kijkje te nemen bij de lerarenopleidingen en niet bij de studenten. 


Ik werk momenteel trouwens als full-time leerkracht. Ik doe het graag, met hart en ziel.
En als ik één ding kan besluiten is het dit: de lerarenopleiding en de praktijk: dat zijn twee totaal verschillende werelden. Beste politici, doe daar alsjeblieft iets aan. 


Dit artikel schreef ik als reactie op dit artikel in 'De Standaard'. Klik hier

50 opmerkingen:

  1. Als student van de lerarenopleiding lager onderwijs kan ik zeggen dat dit bij ons net hetzelfde is. Ik zit in het tweede jaar van mijn opleiding, zit volop in de examens terwijl ik met een bang hartje op mijn resultaten van mijn stage wacht. Mentor was heel positief en had zelf een goed gevoel over de stage tot op het moment dat mijn docenten kwamen kijken en mijn zelfvertrouwen een flinke deuk gaven.
    Ze mogen dringend wat meer mensen met ervaring in onze opleiding steken! Dit hoor je ook van verschillende mentoren.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik zit op de lerarenopleiding secundair onderwijs en wij kampen met dezelfde problemen. Tegenwoordig is het zo ver gekomen dat je zware taken/testen moet maken om te beslissen of je op stage mag gaan in het eerste jaar. Terwijl ik vind dat iedere student in het eerste op stage moet om te kijken of dat leerkracht zijn wel iets voor hun is.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gelukkig ben jij met glans afgestudeerd, Céline, en kan je je hartje ophalen in wat je doet.
    'k Begrijp je reactie !
    Lie(f)s.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Persoonlijk vind ik de lerarenopleiding aan de KU Leuven wel goed onderbouwd. Zeker niet verouderd en met docenten die naast hun job aan de universiteit ook in het secundair onderwijs lesgeven. Enkel de werklast vind ik een nadeel. Ze willen in je hoofd kijken, maar daarvoor moet je vaak ellenlange lesvoorbereiding aan elkaar breien. Niet realistisch en zeker niet als je vanuit je stageschool niet voldoende ondersteuning krijgt (d.m.v. materiaal e.d.), dan werk je je de dieperik in. Jammer, want je bent namelijk nog niet begonnen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb ook mijn lerarenopleiding aan de KU Leuven gevolgd en ben hier ook erg tevreden over. Sterke en leuke docenten, die zelf nog lesgeven. Alleen is er teveel administratie dat er bij de opleiding komt kijken, gaande van een reflectiedossier, met wel 20 verslagen tot lesvoorbereidingen, gerichte lestaken en observatietaken.

      Verwijderen
    2. Hoewel ik geen lerarenopleiding volg, doet mijn vriend dat wel en heeft mijn zus dezelfde opleiding als jullie aan de KUL gedaan. Haar grootste kritiek was dezelfde als die van jullie:
      de werklast is enorm met vragen die schijnbaar steeds hetzelfde ambiëren. (bv. Wat is het doel van je les?/Wat wil je de leerlingen bijbrengen?/ Welke competenties kaart je aan tijdens je les?)

      Wat haar eigenlijk het meest teleurstelde, is de dat men nieuwe, betere, interactieve manieren van onderwijzen aanleert en verwacht dat je steeds heel creatief met lesmateriaal omgaat, terwijl net die kennis héél klassiek wordt gegeven. Leraar/prof. die praat, klas/aula die moet luisteren en noteren.
      Mijn vriend volgt een lerarenopleiding op de hogeschool en wordt wel heel erg goed begeleid door zijn docenten. De ene opleiding zal inderdaad niet de andere zijn.

      Als ik nog even zou mogen afwijken; wat ik erg vervelend vindt als universiteitsstudente én beledigend vindt voor alle (goede) leraren is het idee dat academici die het tot prof schoppen automatisch goede lesgevers zouden zijn. Dat is absoluut niet het geval en voedt het idee dat 'iedereen wel kan lesgeven'.

      Verwijderen
  5. Ik kan jouw analyse alleen maar volledig steunen. Er is inderdaad heel veel niveauverschil tussen de verschillende scholen, hoewel ze wel allemaal hetzelfde diploma afleveren. De meeste van mijn docenten in de lerarenopleiding hadden zelf nooit voor de klas in het secundair gestaan, maar gingen ons wel zeggen hoe het moest. Als je enkel vanuit (verouderde) geïdealiseerde theorie werkt, maar nooit de praktijk hebt ervaren, dan kun je ook gewoon je studenten niet voorbereiden op het echte leerkrachtenberoep.
    Bij mij op school zijn ze razend enthousiast: "je bent een heel goede leerkracht", "je toont zo veel inzet", "je ligt in de bovenste schuif bij de directie", etc... Maar als ik dan vergelijk met wat er in de lerarenopleiding gezegd wordt, dan zijn dat appelen en peren die vergeleken worden.

    Ik denk dat 1 van de grootste problemen inderdaad is dat er een groot verschil is tussen theorie en praktijk. En nog te vaak vallen mensen uit omdat ze niet écht weten wat het inhoudt om leerkracht te zijn, zelfs na jaren studeren en inzet. En dat is heel jammer, veel verloren potentieel!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ook ik volg de lerarenopleiding (secundair onderwijs) en ik sluit me grotendeels bij jou blogpost aan. De lerarenopleiding focust veel te veel op de vakkennis die je als leraar moet overbrengen. Ja, je bent een inhoudelijk expert en je moet de leerlingen begeleiden bij de leerprocessen, dat staat nu eenmaal in de basiscompetenties. Er zijn wel nog 8 andere basiscompetenties waar weinig of geen aandacht aan besteed wordt tijdens de opleiding. Leraar zijn (en worden) is veel meer dan enkel je lesje geven en naar huis gaan, je moet ook na de lessen klaar staan om een luisterend oor te bieden wanneer een leerling een probleem heeft. Moet je als pas-afgestudeerde dan zelf uitzoeken hoe je hiermee om moet gaan?
    Daarbij zijn alle lerarenopleidingen verschillend: de ene school biedt 209 vakkencombinaties aan terwijl een andere school de keuze voor het tweede onderwijsvak beperkt. Waar ik de opleiding volg vindt de stage tijdens het eerste jaar niet plaats in een middelbare school, maar er wordt verwacht van je medestudenten dat zij zich inleven als 14-jarigen... Best onrealistisch, met als gevolg dat vele studenten pas na hun stage in het tweede jaar beseffen dat de lerarenopleiding toch niet voor hen is weggelegd.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Helemaal gelijk Céline! Ik voel het precies zo aan.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Beste Céline, als je dit leest vraag ik één ding: stuur deze reactie alsjeblief alsjeblief alsjeblief naar de redactie van de Standaard als lezersbrief! Ik kan mij echt vinden in wat je geschreven hebt. In heel heldere taal en beknopt leg je pijnpunten bloot die niet in het maatschappelijk debat voorkomen omdat de docenten in de lerarenopleiding wel de splinters uit de ogen van de studenten halen maar soms de balk in hun eigen oog niet zien.

    Ik ben een student die het er minder goed van af gebracht heeft. Ik heb ook het lage zelfvertrouwen ervaren door de stages, vol onbegrip gestoten bij de beoordelende docenten die het eindeloos problematiseerden zonder mij verder te helpen. Dit samen met een sterfgeval van een naast familielid heeft er voor gezorgd dat de docenten mij na twee jaar de deur hebben gewezen, om niet meer terug te keren, enkele dagen voor de start van het nieuwe academiejaar. Ik was er kapot van. Intussen zit ik aan de universiteit en probeer ik die donkere periode te vergeten.

    Het zou dus veel voor mij betekenen indien je het zou overwegen om wat je schreef, in te sturen naar de Standaard als reactie op het artikel dat je zelf aanwees.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Helemaal mee eens. Leerkracht zijn leer je pas wanneer je al als leerkracht werkt. Ik heb de specifieke lerarenopleiding na mijn master gedaan en vond misschien 1/4 van de opleiding werkelijk nuttig. Er waren heel wat lessen waarin ik mij afvroeg wat eigenlijk de bedoeling was. En praktisch kon het ook veel beter, zowel vanuit de unief als vanuit de stagescholen. Dan zit je 2 maanden te wachten om eindelijk te mogen beginnen met stage waardoor alles op het zelfde moment samenkomt en ga je dan maar ziek van vermoeidheid stagelessen geven. En dan zijn ze verbaasd dat je moeilijke leerlingen niet aankan... Dan denk je misschien dat er in jouw geval iets is misgelopen met de regeling enz. totdat je steeds meer gelijkaardige verhalen hoort van andere studenten. Ze pushen je ook om veel media en ict te gebruiken en dat is heel waardevol MAAR ze beseffen blijkbaar niet dat heel wat middelbare scholen niet zo goed uitgerust zijn als een universiteit. In de praktijk sta je nog vaak in de klas met enkel een bord en wat krijt omdat er nu eenmaal geen geld is voor meer. Daar sta je dan mooi met al je technologische plannen en moet je zelf leren hoe het ook anders kan. De lerarenopleiding vond ik ook enorm chaotisch met voortdurend onduidelijke informatie naar de studenten toe terwijl ze van diezelfde studenten het omgekeerde verwachten als ze ooit leerkracht willen worden. Het lijkt wel alsof ze een voorbeeld willen geven van hoe het niet moet.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Even nog een rechtzetting van mijn vorig bericht hierboven: focus op gebruik van ict en media is uiteraard belangrijk, maar dat als criteria gebruiken in evaluaties van stagelessen als de student in een school staat zonder die middelen, vind ik niet kunnen. Het bewijst maar weer eens dat ze niet naar de praktijk kijken, maar vooral naar hoe het moet volgens het boekje. En zo zijn er nog een hoop dingen waarbij niet gelet wordt op situatie en context, wat veel frustratie met zich meebrengt. Uiteindelijk willen de meesten gewoon het stukje papier waarop staat dat ze zogezegd kunnen lesgeven zodat ze daarna pas echt kunnen leren wat leerkracht zijn is.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ZO herkenbaar! Ik kreeg ooit ook de kritiek ( en toen stond ik al in het werkveld! ) dat ik te weinig ICT gebruikte. Mijn klasje had GEEN computer. Toen ik dan toch met m'n klasje verhuisde naar het lokaal van een collega toen die een turn-uur had kreeg ik de kritiek dat ik de lestijd niet nuttig besteedde, zo met m'n heen -en weer geloop. Grrrrrr !

      Verwijderen
  11. Een half grijze vos (1)3 juni 2015 om 08:40

    Ik kan me hier ook in vinden, maar toch enkele bedenkingen.

    Les geven is een combinatie van klasmanagement en het overbrengen van lesinhoud. Heb er nu zelf al meer dan 20 jaar opzitten als leerkracht. Toch vallen me enkele dingen op als ik kijk naar de studenten uit de lerarenopleiding die ze onze richting uit sturen.

    Ten eerste valt me op dat sommige studenten een zeer goede vakkennis hebben en anderen het dan weer heel erg bruin bakken. In het beste geval kon ik rustig de les volgen en de volgende dag inpikken waar die persoon was gebleven, wat ik toch een prachtige prestatie vond. Maar ik heb ook al ooit de les na een uur stilgelegd en in overleg de zaak overgenomen. Dat was dan een geval waarin tijdens de les echte koerskemels werden verteld, waardoor ik verschillende lesuren nodig had om alles recht te trekken. En dat is natuurlijk niet ok.

    Ten tweede de inhoud. Ik merk dat gemotiveerde studenten die je voor een klas zet wel aan hun correcte informatie zullen geraken. Ze komen ook spontaan naar ons toe en wij geven maar al te graag alle materiaal dat ze nodig hebben. Met digitaal cursusmateriaal gaat dat natuurlijk nog sneller en als we zien dat ze tot over hun oren in het werk zitten, is het mij zelfs niet teveel om ze wat te helpen met hun lesvoorbereiding en tips te geven. Ik ben zo al vaak bij studenten thuis geweest om mee alles voor te bereiden. Maar er zijn ook studenten die compleet hun kat sturen, waarvan je denkt dat ze niet gaan komen opdagen, die niks op voorhand doorsturen of overleggen en dan plots in de klas staan (zelfs naar de rij komen op de speelplaats is ze teveel) en dan verwachten dat alles klaar ligt en ze aan hun theaterstukje kunnen beginnen. Fout natuurlijk. Ben ik dan te streng als me dat boos maakt???
    Citaat uit een mail die ik ontving van zo'n student: "Ik wens van u volledige medewerking, ik eis tegen morgenochtend 8:30u de volledige lesinhoud, ..." Geloof me, ik heb me toen effe verslikt in mijn koffie toen ik dat tijdens het ontbijt las... Mijn vrouw, die ook in het onderwijs staat, had ook zo'n (we zullen maar zeggen "wat mindere leerling") die zelfs racisme in haar gezicht gooide omdat ze niet de punten kreeg die dacht te verdienden. Da's ook effe slikken. Achteraf bleek die leerling dan toch afgehaakt te zijn, aangezien ze bij iedereen miserie had...

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Een half grijze vos (2)3 juni 2015 om 08:41

    Ten derde de opleiding. Zelf ben ik geen regent maar heb ik aan een hogeschool een opleiding gevolgd om klaargestoomd te zijn voor de industrie. Nadien heb ik twee jaren de GPB-opleiding gevolgd (de vroegere D-cursus). Ik vraag me echt af of de opleiding regent voldoende is om vlot mee te draaien. Als leerkracht moet je niet enkel je vak kennen om het kunnen over te brengen, maar eigenlijk veel meer weten om echt boven die leerlingen te kunnen staan (neen, ik sta tussen mijn leerlingen en heb daar een goede band mee, maar als ik vragen krijg kan ik erop antwoorden, aangezien ik veel meer weet dan enkel wat nodig is voor de les). Mijn jarenlange opleiding en dan nog eens de 2 jaar GPB hebben mij toch een hele rugzak aan extra informatie gegeven. En ik ben blij met wat ik daaraan heb. En ik voel dat ik dat soms ook gebruik! Maar een regent die in de 3 jaar al een groot stuk aan kennis zal missen (door stages etc), houdt misschien onvoldoende over om vlot uit elke situatie te geraken.
    En waarom is dat belangrijk? Omdat leerlingen die voelen dat je je vak goed beheerst (en meer) respect tonen en dan zijn de tuchtproblemen niet of nauwelijks aan de orde. Maar als leerkrachten uit hun boek zitten voor te lezen (wat ik trouwens NOOIT doe), dan gebeuren er altijd dingen die mijn wenkbrauwen doen fronsen. Les geven is met passie en vuur voor de klas staan en zorgen dat de leerlingen met open mond je betoog volgen.

    Tot slot het echte leven. Niets kan je voorbereiden voor het leraar zijn. Dat heb je voor een stuk in je genen of niet. En dan verbaasd het me niet dat jonge mensen na enkele jaren afhaken. Het voelt dan verkeerd aan en de ontgoocheling is dan groot.
    Mensen hebben ook een compleet verkeerd beeld van het onderwijs, en ik vermoed dat ze in de lerarenopleiding ook niet steeds een correct beeld ophangen.
    Zelf heb ik in de jaren dat ik les geef al meer dan 60 (neen, geen typfout) bijscholingen gevolgd om mijn kennis continu bij te schaven. En elk jaar zoek ik nog naar nieuwe projecten en gebruik ik een heel aanzienlijk deel van mijn vakantie om te werken aan nieuw cursusmateriaal. Elke vakantie die ik doe bevat ook een insteek naar het onderwijs, waarbij ik dingen film of fotografeer om het achteraf in mijn les te kunnen gebruiken.
    Leraar zijn zit diep in je of niet. En geloof me, leraar zijn gaat niet over veel vakantie, maar over inzet, vergaderen, voorbereiden, bijscholen tot het je oren uitkomt, maar ook veel feedback krijgen en voldaan zijn als je na enkele jaren oud-leerlingen terug ziet die komen vertellen dat jij voor hen echt het verschil hebt gemaakt! En daar kan ik veel mooie verhalen over vertellen...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat betreft de vakinhoudelijke kennis:
      Veel hangt ook af van de eigen goede wil. Als ik lessen voorbereidde voor stage, dan zocht ik altijd extra randinfo. Ik probeerde om het onderwerp zo goed mogelijk te beheersen (hoewel we soms niet alles zagen in de lessen). Persoonlijk heb ik uit stages zeer veel geleerd. Ik merkte ook dat tijdens het tijdens het studeren ook veel vlotter ging als ik die lessen al gegeven had.

      Verwijderen
    2. De half grijze vos3 juni 2015 om 10:56

      Klopt. Da's wat ik ook vertelde in mijn tweede punt. Je hebt studenten die hun materiaal wel grotendeels gaan vinden en zich goed uit de slag slaan. Maar een les voorbereiden moet meer zijn dan een kopie vragen van een bestaande cursus. Proefjes, een korte video, ..., het zijn allemaal dingen die de les kunnen opfleuren. Maar ik merk ook dat heel wat studenten uit misplaatste fierheid niets durven vragen aan ons, terwijl ik al heel wat ervaring heb en vrij goed weet wat wel en niet gaat lukken.

      Verwijderen
    3. Ook ik heb jaren in het werkveld gestaan na mijn hogere studies en heb pas nadien een lerarenopleiding gevolgd. Ik ben daar zelf heel gelukkig mee want ik wist heel goed waarvoor ik koos (en waarvoor niet) en had al veel ervaring in het 'echte leven'.
      Ik sta nu al 10 jaar met hart en ziel voor de klas en heb een heel goede band met mijn leerlingen en collega's. Ik zie ook stagiairs die fantastisch werk leveren en er zijn er jammer genoeg ook die de naam stagiair niet waardig zijn.
      Wat me wel ook voor de borst stoot is het vele (veeeeeeeeeeeeeele) papierwerk dat je tijdens je opleiding moet opstellen en indienen, zonder dat dit ook maar enig nut heeft bij het eigenlijke klaswerk. Je hebt er zelf niets aan en je leerlingen al zeker niet. Ik vond dit 10 jaar geleden al en ik heb de indruk dat het nog erger geworden is.
      Leren reflecteren over wat je doet is een goede zaak, maar 100 keer reflecteren over hetzelfde is teveel van het goede. Aspirant-leerkrachten moeten zich te veel en te vaak bezighouden met dingen die voor het klasgebeuren totaal onnuttig zijn. Het lijkt wel bezigheidstherapie.
      Leer die mensen om met moeilijke klassen en leerlingen om te gaan, hoe ze moeten differentiëren, met ouders moeten praten, hoe ze zelf cursussen kunnen opstellen, etc. Breng hen zoveel mogelijk vakkennis bij en leer hen praktische zaken. Maar haal de onnuttige zaken er a.u.b. uit!
      Ik begrijp echt dat leerling-leerkrachten en leerkrachten na een tijdje afhaken, want het echte lesgeven lijkt almaar minder belangrijk te worden. Zo jammer!

      Verwijderen
  13. Ik heb mijn lerarenopleiding (master) in de jaren 90 gedaan, tijdens een overgangsjaar tussen een aggregatie dat je op een jaar met gemak kon combineren met je licenties (nu masters) en eentje die echt een volledig academiejaar in beslag nam. Ik heb mijn stages (45 uur in het totaal) vooral in het ASO gedaan, en een heel klein beetje in het TSO. 'Want als master ga je toch noooooit in het BSO staan'. Wel, ik heb wèl in het BSO gestaan, heel even. En dat was de stevigste leerschool van al mijn interims. Dan leer je pas echt wat omgaan met leerlingen is. De wereld van het ASO ken je als master wel, negen kansen van tien ben je zelf een ASO'er. En anders ben je iemand uit eerder theoretische TSO-richting. Lesgeven in het BSO is echt wel anders, en persoonlijk vind ik dat elke toekomstige leerkracht op zijn minst een paar stagelessen zou moeten geven in een BSO-richting. Al is het maar om met allerlei richtingen, klassen en leerlingen kennis te maken. Dan voel je meteen veel beter hoe divers de klaspraktijk kan zijn.
    En ja, vakkennis is heel belangrijk. Leerlingen voelen meteen aan of je je vak beheerst of niet, en je kan moeilijk verwachten dat ze je als leerkracht respecteren als je op dat vlak de mist ingaat.
    En tenslotte: ik vond het heel dom dat ik pas in de praktijk kennismaakte met zaken als jaarplannen en vakvergaderingen. Ik weet niet of het intussen veranderd is - ik geef al meer dan 8 jaar geen les meer - maar ik vind dat stagiaires gerust ook hiermee mogen kennismaken. Dat hoort namelijk ook tot de lespraktijk. Dat gaat immers veel breder dan lessen voorbereiden en die voor de klas geven. Lerarenopleidingen zijn op dat vlak toch nog veel te veel enkel daarop gefocust.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Een halve grijze vos3 juni 2015 om 10:50

      Kan ik volledig bijtreden. Heb zelf ervaring in ASO, TSO en ook 6 jaar in BSO. Het is telkens een wereld van verschil. Iedereen zou zelfs voor mijn part minimaal 2 jaar in BSO full-time moeten geven om dan te kunnen doorgroeien naar een TSO of ASO. Ik stoor mij ook een beetje aan die typische ASO-leerkrachten die vanuit de hoogte neerkijken op alles wat niet ASO is.

      En tot slot nog een detail. We hebben mensen nodig in het onderwijs die goede ICT-kennis hebben. Ik zie nog knip en plakwerk met Prit. En dat in 2015! Of een PowerPoint waar ongeveer op alle geldende regels wordt gezondigd. Dat kan beter...

      Verwijderen
  14. Nog niks veranderd sinds de jaren 80 dus.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Helemaal mee eens. Lerares worden is altijd mijn ambitie geweest, maar de opleiding was zo saai en de stages waren een pure hel. Ik at en sliep amper, omdat ik constant aan het voorbereiden was. Als je ook nog eens bakken kritiek over je heen krijgt, hoe blijf je dan in godsnaam gemotiveerd? Ik ben blij dat jij de waarheid aan het licht brengt. Ik zou het zelf doen, maar ik volg de opleiding nog steeds en wil mijn diploma niet in gevaar brengen. Stap ermee naar de pers, zou ik zeggen. Het wordt tijd dat de lerarenopleidingen gescreend worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Helemaal wat ik al vanuit mijn opleiding als kleuterleider zei. En ik ben in 1989 afgestudeerd. Ik kreeg les van allemaal lectoren die nooit voor een kleuterklas hadden gestaan. Na een week stage had ik eigenlijk al veel meer ervaring dan mijn lectoren. De wereld op zijn kop? Zelfs nu als er inspectie komt heb ik hetzelfde gevoel. Er zitten dan 2 mannen voor mijn neus. Ik weet dan zeker dat ze nooit in een kleuterklas hebben gestaan om er zelf les te geven. Hoe absurt is dit allemaal? Je moet dan met je papieren gaan bewijzen dat je je job goed doet. Maar ik ken veel mensen in het onderwijs waar het papierwerk altijd in orde is tot je ze hoort praten tegen een kind... dan doet mijn hart pijn bij het horen van de onzin die ze tegen kinderen zeggen. De machtstrijd dat uitgevoerd wordt t.o.v. kinderen. Nu ik intussen kindertolk ben kom ik met studiedagen op scholen om leerkrachten andere inzichten te brengen. Dingen die je in je opleiding nooit hebt geleerd.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Helemaal mee eens. Ikzelf ben al enkele jaren geleden afgestudeerd als 'regentes' en toen waren zelfs al veel genoemde knelpunten een feit. Eén van mijn kinderen begon enkele jaren geleden de lerarenopleiding, zijn theorie was zeker niet schitterend maar op stage kwam hij als één van de betere van zijn jaar eruit. Na zijn beslissing om zijn eerste jaar opnieuw te doen, mocht dit maar zonder stage omdat hij reeds geslaagd was voor stage en hij anders plaatsen van andere studenten innam, hij mocht wel vrijwillige stage doen?!
    Uiteindelijk hebben ze het zo ver gekregen dat zijn zelfvertrouwen heel ver te zoeken was en dat hij met veel spijt in het hart zijn droomjob vaarwel heeft gezegd.

    Opleiding en praktijk ligt veel te ver uit elkaar, wij krijgen jaarlijks een aantal stagiaires en het is verschrikkelijk te merken dat deze mensen maar zo beperkt opgeleid worden met vernieuwde leerplannen die intussen toch al een aantal jaar draaien in de praktijk.

    Inderdaad stap naar de pers met je artikel en desnoods met alle reacties. De lerarenopleiding moet absoluut gescreend worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Eindelijk kan ik eens lezen wat ik al een hele tijd aan het denken ben... bedankt om dit bericht te posten, ik deel je mening helemaal. Momenteel ook studente aan de lerarenopleiding ...

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Ik ben studente lager onderwijs aan de Katholieke Hogeschool Vives. Ik doe de opleiding via werkplekleren.

    In werkplekleren gaat de theorie hand in hand met de praktijk. Wij hebben 2 dagen per week les aan de hogeschool, 2 dagen staan we in de klas in een lagere school (werkplekschool) en 1 dag hebben we voor voorbereidingswerk en het maken van taken. Op die manier kunnen wij op school oefenen, uitproberen en verbeteren. Er is een constante wisselwerking tussen de praktijk en de theorie.

    Niet enkel het oefenen van lessen, maar ook het hele schoolgebeuren maken wij van dichtbij mee. We helpen met allerlei activiteiten, toezicht,... Zo heb je de kans om ook het hele reilen en zeilen van een school te ontdekken.

    Als student vind ik deze manier echt ideaal. Het bereidt je onmiddellijk voor op de échte praktijk. Er is dan wel meer zelfstudie, maar ik zou de praktijkdagen niet meer willen ruilen voor lesdagen. De praktijk leert je enorm veel en dan kan je de theorie ook linken aan wat je zag en deed op de praktijkdagen. De begeleiding is ook heel goed in deze richting.

    Werkplekleren is volgens mij de beste richting om dat probleem van praktijkvoorbereiding op te lossen. Jammer dat het nog niet zo bekend is. Bij deze, het is zeker aan te raden!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. 'bereidt je', seriously? Het zijn zo'n zaken die leekrachten in een slecht daglicht stellen hé. Hopelijk hoef je nooit iemand de DT-regel uit te leggen in de lagere school..

      Verwijderen
    2. Even voor de goeie orde: de zin begint met "Het bereidt je....": onderwerp is "Het" , dus 3e persoon enkelvoud, en "bereidt" is de werkwoordsvorm die bij "Het" hoort.....Je verwart de dt - regel van de 3e persoon met dt- regel van de 2e persoon met name: als" je "als onderwerp ( en hier is "je" als ik me niet vergis lijdend voorwerp in de zin) na het werkwoord komt ( heet inversie als ik me niet vergis) je inderdaad de -t laat vallen.
      Misschien eens even je zinsontleding herbekijken, voor je cynisme boven haalt. En ik heb nooit in het onderwijs gestaan, maar 2 hele goede leerkrachten voor Nederlands gehad in de eerste 3 jaren van mijn middelbare studies.
      Zelf heb ik 4 kinderen die nu volwassen zijn, en tijdens de "ouderavonden" heb ik me inderdaad vaak de vraag gesteld waarom sommige mensen er voor kiezen om leerkracht te worden... geen ziel voor het vak, en soms nog minder voor het omgaan met jongeren...
      En het waren altijd dezelfde leerkrachten die problemen hadden met " tucht" en "meewerken" in de klas , en altijd dezelfde leerkrachten die je als ouder verweten dat ze met jouw kind geen kant op konden. Raar want dat kind bleef toch hetzelfde persoontje, ook al veranderde dat elk uur van klas en van leraar. Kort gezegd, al opleider in soft skills was ik vaak niet onder de indruk van de oordelende en veroordelende houding van de leerkrachten waar mijn kinderen bij terecht kwamen. Gelukkig hebben mijn kinderen ook les gekregen van een aantal leerkrachten die de" extra mile" gingen, en waar ze zelf ook lovend over spraken en bij wie ze met plezier les gingen volgen. Mijn oudste vertelde me gisteren nog dat hij dankzij de aanmoediging van zijn beide leerkrachten wiskunde zijn studies burgerlijk ingenieur toch aandurfde... en met glans : hij doctoreert nu in de robotica.
      Bovendien hebben mijn 2 jongsten geschiedenis gekregen van een pas afgestudeerde jonge gast, en hun hele klas was het volmondig eens: bij hem waren de lessen geschiedenis boeiend, en niet moeilijk om te studeren, en er was nauwelijks iemand die bij hem buisde voor het vak. Toch was hij heel streng , op attitude in de klas en het tijdig bezorgen van taken , en uiteraard op de inhoud van het afgeleverde werk. Hij deed zijn job met hart en ziel.
      Een gouden regel voor gelijk welke job die je doet: als je geen passie hebt voor je vak en de mensen met wie je in dat vak samen werkt, dan zal je een weinig inspirerend effect hebben op de mensen in je omgeving. Maak van je job iets waar je plezier aan beleeft en je merkt dat de positieve resultaten vanzelf volgen.

      Verwijderen
  20. Volledig akkoord.

    Men kijkt vaak naar de leraar in opleiding of zelfs de pas afgestudeerde leerkracht maar natuurlijk is die voor een groot deel het product van een onderwijssysteem waarbij de Hogeschool in het geval van een professionele bachelor onderwijs een grote rol speelt en dus in feite verantwoordelijk is voor een aantal pijnpunten er zijn. Ze heeft dus op zijn minst een gedeelde verantwoordelijkheid inzake bijvoorbeeld de uitstroom van studenten in de lerarenopleiding.

    Mijn vriendin studeert voor leerkracht kleuteronderwijs in een Hogeschool die met enorme reclamepanelen en mooie promostanden een grote vlaag van West-Vlaamse studenten wil aantrekken maar in het organiseren van stages (toch in geval van de lerarenopleiding) op geen enkele manier rekening houdt met de woonplaats van diezelfde studenten. Veronderstel nu dat een groter percentage West-Vlamingen in eigen provincie opleidingen zouden volgen zou dit, toch zeker op niveau van de Hogeschool in zijn geheel, voor een groot studentenverlies kunnen zorgen. Dat ze dus actief en overduidelijk reclame maakt in een buurtprovincie impliceert dat die student daar dan ook de kansen krijgt om ervaring op te doen in eigen regio gezien iedereen toch eerst daar solliciteert. De arrogantie, kortzichtigheid en schijnbaar egocentrische visie en aanpak hierin van deze lerarenopleiding is ongehoord en zal op termijn enkel contraproductief werken, en dus in hun eigen nadeel. Daarnaast zie ik dat de bachelorproef er totaal slecht is georganiseerd wat ook weer een blijk lijkt te zijn van gebrek aan praktijkvoeling en realisme en ze het vooral vanuit een eigen perspectief bekijkt zonder aan perspectiefwisseling te doen. Nochtans is mijn vriendin een uitmuntende stagiaire dat prachtige en lovende commentaren kreeg in diverse stagescholen zowel door mentoren en gelukkig ook door lectoren. Dat zo'n student zich dus niet kan bewijzen in eigen regio is triestig. Mocht men ervaring hebben in onderwijs zou men weten dan directeuren elkaar zien op CVD's op scholengroepniveau en wanneer daar dus een stagiaire een mooie periode achter de rug heeft die affiniteit de aanwervingskansen in eigen regio doet stijgen!

    Zelf ben ik aan diezelfde school afgestudeerd en hoewel ik tevreden was over mijn vaklectoren, behalve over een vervanger het voorlaatste semester, ohja en toch ook degene die ik had in tweede semester van mijn tweede jaar, vond ik de onervarenheid van een aantal pedagogische lectoren echt schrijnend. Pedagogen die in het beste geval enkel stage-ervaringen achter de rug hebben in een totaal ander onderwijsniveau (bijv. lager ipv secundair tweede graad) moeten leraren in opleiding gaan beoordelen en vertellen hoe zij moeten lesgeven en moeten omgaan met onverwachtse of moeilijke situaties, puur en alleen gebaseerd op hun theoretische achtergrond vanuit hun pedagogische studies. Wetende dat de derdejaars student dan eigenlijk al meer praktijkervaring heeft dan de lector zelf! De theoretische achterond is zeker onmisbaar maar evenals ook een goede praktijkervaring. Voor mij is dit hetzelfde als een dokter die nog nooit heeft geopereerd een dokter in opleiding tijdens een operatie moet beoordelen. Dat slaat toch op niets?

    Lerarenopleidingen moeten dringend zelfkritischer aan interne kwaliteitszorg doen en inzetten op voeling en ervaring met de praktijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Ik volg momenteel de lerarenopleiding en geef tegelijk NT2 aan volwassenen. Mijn lerarenopleiding heeft een samenwerkingsverband met mijn school (die NT2 organiseert). ik vind dat ideaal, ik leer in mijn SLO-opleiding wat ik daarna in de praktijk kan zetten op school. Mijn stages kan ik deels in mijn school doen, de vakken van de lerarenopleiding zijn vaak ook toegespitst op het geven van lessen NT2 zoals ze in die NT2-school gegeven worden, meer moet dat toch niet zijn? Nee, niet alle lerarenopleidingen zijn ideaal maar soms verwacht men ook het onmogelijke. Ik verwacht namelijk niet dat ik volledig klaargestoomd wordt voor een bso klas om het nu kort door te bocht te stellen, want ik wil NT2 geven op een CVO, andere profielen zijn nu niet mijn prioriteit. Ik wil niet murw geslagen worden met meervoudige expertises en stages voor alle soorten doelpublieken, je kan niet alles tegelijk grondig leren, laat daarom de SLO-leerlingen beginnen met wat hen bij aanvang van de studie het meeste 'ligt'. Oplossing: een testperiode organiseren om te voelen wat je ligt - de SLO-leerling op basis hiervan laten beslissen welke expertise men wil (Wil je lesgeven in een tso, bso, aso, volwassenen?), en dan beginnen aan die opleiding en koppelen aan doelpubliek-gerichte stages, dat lijkt me veel zinvoller dan alles in ene keer op iemand zijn bord te gooien die daarnaast nog voltijds wil werken want educatief verlof in het onderwijs is een njet. Je zou je later moeten kunnen bijscholen als je dan toch kiest voor een ander doelpubliek.

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Deels akkoord.
    Eerst en vooral zouden ze wat meer rekening moeten houden met de doorlichtingen van de onderwijsinspectie. Daar kan je namelijk duidelijk zien welke scholen een goede (leraren)opleiding aanbieden.

    Ten tweede: Sommige (niet alle) leraren die les geven, zouden beter ook eens les krijgen van hoe het moet. Er wordt verwacht van ons dat we de leerlingen blijven boeien en innoverend zijn in onze lessen, terwijl sommige docenten er zelf niets van bakken. Worden deze mensen dan niet gescreend bij sollicitaties? Of geëvalueerd? (Hierbij vind ik dat het systeem voor evaluatie DOOR studenten MOET ingevoerd worden)
    Hetzelfde voor taal. Ik als west-vlaming weet dat mijn taal niet mijn sterkste troef is, ik doe enorm m'n best ervoor. Tot mijn teleurstelling zie ik dan vaak docenten die volgens ''het voorbeeld dat wij moeten volgen'' zeker niet voldoen. Het extreemste voorbeeld is echt onacceptabel. Iemand voor het vak Religie en zinsgeving, die waarschijnlijk van Friesland afkomstig is, die ver van Nederlands kan praten... Lidwoorden verkeerd, Engelse klemtonen enzovoort...
    Ik bedoel, ik doe enorm mijn best om het verschil tussen de West-Vlaamse g en h klank te laten horen. Maar ik kan tenminste wel nog de lidwoorden juist gebruiken. Xs

    Ten 3de: het feit dat je op een school in het eerste jaar geen stage mag geven vind ik wel goed, dan heb je een goede basis. Maar ze moeten dan wel realistische verwachtingen geven.
    Bijvoorbeeld de observators of leerlingen die bepaalde rollen voorgesteld krijgen (adhd, bullebak, babbelaar) zou realistischer zijn.

    Nog iets qua voorbereiding, dat je enorm lange lesvoorbereidingen moet maken vind ik goed. Als je daar je best voor doet in het begin dan speel je ermee na een tijdje.
    Waar ik wel mee akkoord ben is dat ze duidelijkere regels moeten maken voor het opstellen ervan.
    Ieder vak heeft een andere manier van LVBen te maken. Dat is echt een gekkenhuis...
    Als iedereen Lvben moet maken op dezelfde manier, dan wordt dat een stuk gemakkelijker.

    Het cliché dat leraren veel vakantie hebben moet ook de wereld uit ... Leraar zijn is een job als een ander, iedereen moet werken voor z'n geld. De enige vakantie die wij hebben is tijdens de zomer. En dan nog, het is te zien welke functies je allemaal op jou neemt.

    Ik kan nog veel blijven doorzagen dus vorm ik een conclusie:
    Opleiding grondig herzien
    Docenten evalueren door studenten
    Realistischer beeld geven van de praktijk.
    1 manier om lvben te maken en niet verschillend voor elk vak.
    Als er zo gehamerd wordt op taal, zorg er dan voor dat ALLE docenten dat ook doen... of schaf het af.

    Iedereen gelijk voor de wet ...

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Ohja ^^ Om nog maar te zwijgen van klasleerkrachten ( mentoren) op scholen die ZELF pas afgestudeerd zijn, en die in jou als laatstejaarsstudent , die 800 meter van de school woont, een gigantische bedreiging zien voor hun werkzekerheid en dus maar niets beters kunnen bedenken dan je zo negatief mogelijk te evalueren . Daar mogen ze ook wel wat aan doen ...

    BeantwoordenVerwijderen
  24. De onrealistische kijk qua praktijk ontbreekt haast bij alle opleiding, daarom was het zo enorm moeilijk voor me om als student een keuze te maken of om toch weer over te stappen op een andere opleiding...

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Stop alsjeblieft is met die zever.. een toelatingsexamen zou wél al veel uitdoen, want als je op het einde van uw eerste jaar een dictee niveau lager onderwijs krijgt en daar -10 op haalt (echt gebeurd in mijn richting, 70% van de klas was gebuisd), moet ge u ten eerste al niet voortplanten, en ten tweede een ander zijn kinderen niet gaan dommer maken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Niet moeten voortplanten? Ik twijfel sterk of het vermogen om correct te spellen genetisch bepaald is. Als het toch genetisch bepaald is, is het uiterst onwaarschijnlijk dat er slechts één gen een rol speelt. Uw opmerking laat dat uitschijnen. Er zijn bijvoorbeeld genoeg gevallen beschreven waarbij dove ouders toch kinderen krijgen die perfect horen.

      Het stoort mij ook dat correct spellen blijkbaar dé graadmeter is voor intelligentie. Correct spellen is belangrijk, maar de regel van drie kunnen toepassen of weten wat een integraal zijn dat eveneens. U beweert nergens dat die zaken niet belangrijk zijn. Het is slechts een verzuchting van mij.

      Verwijderen
  26. Foutloos schrijven lukt je toch nog niet. Het is "Europese Unie", beide met een hoofdletter.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Als het de enige fout zou zijn in de hele tekst, zou ik het muggenziften noemen. Helaas eindigt het daar niet. Ik hoop van harte dat ze geen leerkracht Nederlands is, want correcte zinnen vormen lukt niet echt. Dit/dat eens opfrissen, volgorde van de werkwoorden en eventuele splitsingen en tenzij haar haren een wereldwonder zijn, denk ik dat ze rechtop gaan staan en niet 'recht'.
      Inhoudelijk trouwens ook enkele fouten, nooit hebben de media studenten zomaar afgekraakt. Als studies zaken uitwijzen, dan verschijnt dat in de pers. Alsof zij er baat bij hebben dat scholen worden afgemaakt. Dat is namelijk de functie van de media, een waakhond zijn. Als de kwaliteit er niet is, moet er iets aan gedaan worden. Ik ga niet pretenderen perfect te zijn, maar mensen die kinderen onderwijzen zouden op z'n minst correcte taal moeten gebruiken.

      Verwijderen
    2. Wat is verkeerd aan de "haren die recht komen te staan"? In de online versie van Van Dale staat als betekenis van het woord "recht": (bijvoeglijk naamwoord, bijwoord), omhoog gericht: recht overeind.

      Verwijderen
  27. ik heb ook de leerarenopleiding gedaan 2 keer een 1ste jaar, in 2 verschillende scholen...in de eerste school moest mijn stagebegeleidster mij niet hebben omdat ik haar de eerste dag op een fout wees...gevolg zij buisde mij voor mijn stage omdat ik zogezegd geen mentaliteit heb om leerkracht te zijn...daar sta je dan, vlak voordat je een les moet geven...tuurlijk dat die les dan helemaal niet goed gaat.

    Dan de 2de school toen was ik zwanger geworden en besloten dat ik mijn kind ging houden...tja school zei van studenten die zwanger zijn maar niet getrouwd...moeten we niet hebben dus buizen we u...moederschapsverlof...ik kreeg 1 maand...de maand waarin ik moest bevallen (februari) normaal de 7de dus dan was da een kleine 3 weken maar ik beviel den 16de...moest er nog altijd op 1 maart terug staan plus ze gaven mij een negatief punt op de evaluatie van stage omdat er eentje op den 2de februari viel waar ik niet aanwezig was...jah had dit van in t begin van het jaar gezegd en toch zo een gedoe...plezant is anders...ik kon er niet aan doen dat ik zwanger ben geworden (condoom en pil) maar een kind wegdoen omdat het op dat moment niet goed uiitkomt wou ik helemaal niet.
    En dan de uiteindelijke uitleg zou zijn van kijk jou gedrag stookt niet met het gedrag van een leerkracht... ik volgde alle richtlijnden dat ze gaven, moederschapsrust heb ik laten vallen omdat ze mij verplichten aanwezig te zijn, nooit een stagedag waarop dat de kinderen niet aan mij plakten en bij mij wilde zijn (ben zelfs een extra keertje langs gegaan met mijn zoontje omdat ze dat ook graag eens wilden zien, plus lesje over een baby gegeven in een 3de dus gewoon hoe eten geven en verschonen en hoe ze slapen en zo...)

    maar IK had geen leerkracht in mij zitten...tja dan niet he

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Wat een goed stuk! Zo vreemd dat er zoveel verschil zit in de opleiding zelf!! Pfff..vind erg knap, van school wisselen twee uur treinen elke keer, en het dan alsnog afmaken

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Mijn eenjarig traject specifieke lerarenopleiding is bijna afgelopen en ik ben er vol lof over. Het was een schitterende opleiding die heel nauw aansloot bij de realiteit. Dit was wel het pilootjaar, een "Vernieuwd 1-jarig traject" in CVO De Oranjerie in Diest. Alle aparte vakken van de klassieke SLO werden geschrapt en de opleiding bestaat enkel nog uit drie stromen: Leraarschap Ondersteunen (theoretische achtergrond), Leraarschap Experimenteren (lesgeven aan medecursisten en werksessies), Leraarschap Ervaren (stage/praktijk). We hebben maar 3 docenten die ons enorm goed begeleiden en zelf ook praktijkervaring hebben.

    Ik heb wel gemerkt dat wij precies de enige zijn die de opleiding op deze manier volgen (samen met die in Leuven van dezelfde organisatie). Hopelijk kan deze manier op meerdere plaatsen ingevoerd worden, want het was een superjaar en ben nu al full-time aan het werk op de school waar ik stage deed met een heel goede voorbereiding.

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Wel leuk om eens een ander soort artikel te lezen hier op je blog. Het is inderdaad zo dat de media de leraaropleidingen de laatste tijd in een slecht daglicht stelt, wat ik zelf ook heel jammer vind. Liefs!

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Ben zelf een laatstejaarstudent die les volgt in Gent en ik kan me helemaal vinden in je analyse:

    De theorie staat inderdaad mijlenver van de realiteit: resultaat is dat ik te horen krijg dat ik waarschijnlijk ga buizen voor mijn stage op een school die mij werk aangeboden heeft voor volgend jaar. Lovende commentaren (+ werkaanbieding) op school, maar helemaal niet goed voor mijn docent. Na een les te hebben gemaakt volgens het boekje, mocht ik deze niet geven van de mentor omdat mijn les "onrealistisch" was. Waarom het onrealistisch was heeft ze me haarfijn uitgelegd en ik moet ze gelijk geven. Ook hoor ik van mensen die reeds afgestudeerd zijn dat wat de pedagogen hen hebben aangeleerd niet werkt in het middelbaar.

    Er zit inderdaad iets grondig fout in die opleiding en met een toelatingsproef ga je het niet verhelpen: je weet pas of het iets voor jou is of niet eens je stage gedaan hebt. Als men op theoretisch vlak mensen wil inschatten voor de lerarenopleiding, wordt dat moeilijk, want theoretisch stelt de opleiding niets voor.

    BeantwoordenVerwijderen
  32. Lieve leerkracht

    Ik vind het heel erg dat je nooit feedback kreeg en dat men zo negatief was. Ik denk dat jouw enthousiasme nodig is om een schitterende leerkracht te zijn! Ik wens je dan ook het allerbeste toe. Graag zou ik jou een tip geven: werk aan jouw taal, want dit artikel staat vol taalkundige fouten. Ik ben ook leerkracht, geen taalleerkracht, en vind het belangrijk dat wij ons best doen in alles wat we schrijven.

    BeantwoordenVerwijderen
  33. goed dat je voor je mening uitkomt Céline !

    BeantwoordenVerwijderen
  34. Ik heb bewondering voor de leerkrachten van vandaag die hun job met hart en ziel doen want geef toe het is niet meer zo simpel als een paar decennia terug toen de leerlingen nog veel respect hadden voor hun leraars.

    BeantwoordenVerwijderen
  35. bedankt voor deze informatie. ga het doorgeven aan mijn oudste zoon, die er straks in september mee wil beginnen.

    BeantwoordenVerwijderen
  36. Heb ook een lerarenopleiding gedaan voor voortgezet onderwijs. Inderdaad, wat je leert en hoe het werkt in de praktijk op pedagogisch gebied zijn twee TOTAAL verschillende dingen. Héél frustrerend vond ik dat, vooral wanneer ik rapportages moest schrijven over hoe ik met situaties was omgegaan.
    En inderdaad, ook hier in NL, komt de politiek keer op keer met oplossingen die volledig naast de kwestie zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  37. Dames en heren en volwassenen kunnen zich aanmelden voor ons donorprogramma waar donoren met hun DONORCERTIFICAAT kunnen doneren en beloond worden voor het redden van een leven

    We geven onze donoren $ 1187000 voor nier

    Donor die andere organen wil doneren, kan ook aangeven...

    Neem contact op met arts: drsimonponcemd@gmail.com
    Voor meer informatie..

    BeantwoordenVerwijderen