Smeuïge chocoladetaart

Ik heb het wel vaker: zo een momentje waarop ik super veel zin heb om iets te bakken.
Gisteren was er opnieuw zo een momentje. En hoewel ik gezond moet koken had ik zin om gisteren eens goed te zeuren. Eén keer kan namelijk echt geen kwaad. 

Ik had zin om te bakken én zin in chocolade. De keuze voor een chocoladetaart was dus snel gemaakt. Gelukkig was er nog net genoeg zwarte chocolade in huis.
Ik had zin in een smeuïge chocoladetaart, je weet wel: zo een taart waarin het binnenste nog heerlijk zacht is. Om die reden koos ik een recept zonder bloem. 
Het is iets riskanter om een recept zonder bloem te gebruiken, maar voor de smeuïgheid had ik het er graag voor over. Omdat er geen bloem in het deeg zit, zal de taart inzakken na het bakken. Dit is normaal.

De taart was smeuïg zoals ik het wou, de bovenkant was iets gescheurd, maar dit vind ik net leuk. Heerlijk nonchalant. Bovendien kraakte de korst heerlijk in de mond. 
En ik heb genoten van het enige stukje dat ik mocht proeven. Nu is het aan de rest van de familie om er van te genieten.