Pizza-avond

Ik ga graag naar Italië: voor de natuur, de sfeer en niet te vergeten; voor het eten.
Het eten in Italië vind je nergens anders: die geur, die smeuïgheid, die kruiding en die nochalance. Daarom hou ik ook zo van pizza; op een nochalante manier je restjes verwerken, de geurende groenten en kruiden. Amore!
En wat is er bijna net zo leuk als pizza eten in Italië? Zelf pizza maken natuurlijk!

Je eigen pizzadeeg maken is eigenlijk niet zo moeilijk, het loont echt wel de moeite om dit eens te proberen. Natuurlijk kan je ook kant-en-klaar pizzadeeg kopen uit de supermarkt, maar zelfgemaakt deeg heeft net dat ietsje meer.
Zorg wel dat je een deegrol bij de hand hebt, want deze had ik vandaag niet bij de hand.
Als kotstudente moet je af en toe creatief zijn en dan kan een lege wijnfles erg handig zijn.

Om de saus te maken begin ik altijd met fijngesnipperde ui en look, die fruit ik samen met de gedroogde kruiden. Ik laat de gedroogde kruiden altijd even meebakken, omdat deze zo veel meer smaak en geur afgeven. Nadien voeg ik daar de passata aan toe met een snuifje suiker. 

Als de saus wat geprutteld heeft, zet ik het vuur toe en is het tijd om de groentjes te snijden.
Ik neem altijd de groentjes die nog verstopt liggen in de groentelade van de koelkast.
Deze keer was dat een tomaat, een courgette en een zoete puntpaprika. 
Doordat mijn vriendje een vleeseter is, beleg ik de helft van de pizza met wat Italiaanse ham. 

Zorg er altijd voor dat je niet te veel saus op het deeg doet, anders zal de korst niet krokant zijn.
Verder wrijf ik de randen van mijn uitgerold deeg in met wat olijfolie.
Nadat de pizza bestrooid is met de groentjes, mozzarella en wat geraspte emmentaler, kan hij in de oven.Vergeet niet om je oven zo warm mogelijk te zetten! 
Ik bak mijn pizza op 230°C in een heteluchtoven. 
De baktijd is afhankelijk van het beleg en de dikte van het deeg. Ik bak de pizza tot de korst goudbruin is en de kaas begint te brubbelen. 

Smakelijk!